برای رسیدن به آنسو، به جادهای قدم میگذاریم که بیانتهاست. هر قدمی که برمیداریم، میرسیم و با قدم دیگر، میگذریم و دوباره میرسیم. و راه همچنان، هست.
هنر و خاصه موسیقی، بلد راه ماست؛ هنر و موسیقی اصیلی که ما را با ریشههای خود، با مردم سرزمینمان و سرزمینهای دیگر، با طبیعتِ درون و پیرامون و با جوهر زندگی میپیوندد.
در راه آنسو کارگاههایی برای آموختن و تمرین موسیقی برپا میکنیم؛ دربارهی موضوعهایی که اغلب یک سرش به موسیقی میرسد، همصحبت میشویم، از شعر و کلام اهل معرفت، خاصه در وادی حکمت شرقی و سنت ایرانی بهره میگیریم، با فرهنگهای موسیقایی دیگر آشنا میشویم، باهم ساز مینوازیم، موسیقی میسازیم، میپژوهیم، مینویسیم و …؛ بیآنکه مرزهای محکمی میان فضای حرفهای، تجربی و یادگیری بکشیم. آهنگِ پیوستن سر میدهیم، با هنر، زندگی میکنیم و از زندگی، هنر میآفرینیم.