در الفبای چينی حرف藥 (يائو) به معنی دارو و درمان است. اين حرف از دو قسمت تشكيل شده: قسمت بالا (艹) به گياهان دارويی اشاره دارد و قسمت پايينِ 樂 ، خود، حرف مستقلی‌ست كه دو معنی دارد: موسيقی و شادمانی.
اين دو بخش و سه مفهوم روی‌هم‌رفته نشان‌دهنده‌ی درك چينيان باستان از طبابت و شفابخشی است.
منشأ حرف藥 (يائو) در اصل قسمت پايين آن است، يعنی از بخش زيرين شروع شده است كه حاكی از كاربرد موسيقی برای شفابخشی در دوران بسيار كهن است؛ حتی پيش از آن‌كه خواص گياهان دارويی كشف شود.
جهان‌بينی و طب سنتی چينی، به پنج عنصر اصلی (چوب، آتش، زمين، فلز و آب) قائل است و همين نظريه اساس موسيقی چينی و استفاده از گام پنتاتونيك یا پنج‌نُتی) است. هر نت، به يكی از عناصر اصلی منسوب و نمايانگر طبيعت آن عنصر است.
گائو يوان (Gao Yuan)، آهنگساز چينی، می‌گويد: “يكی از ابتدايی‌ترين كاربردهای موسيقی در چين باستان شفابخشی بوده است. نياكان ما باور داشتند كه موسيقی، قدرتی در هماهنگ كردن روح و روان شخص دارد كه پزشكی و دارودرمانی فاقد آن است.”
منبع
بخشی از مقاله‌ی Yao Gives Insight Into Traditional Chinese Medicine
در همین زمینه
